Olga Nordbeck: 'Het mooiste beroep: voor de klas staan'

Olga Nordbeck is vierdejaars student van de pabo bij Hogeschool Windesheim. Het werken als leerkracht op een basisschool geeft haar veel voldoening. De dagelijkse omgang met kinderen levert haar vele mooie momenten op en ze wil met haar verhaal aankomende leraren en onderwijzers inspireren.  

‘Na acht jaar ervaring in het onderwijs via opleiding en werk, weet ik zeker dat er geen mooiere werkplek is dan de basisschool. Helaas bestaat er een, in mijn ogen, vertekend beeld van overwerkte juffen en meesters die omkomen in de administratie en zich te midden van dertig huilende kleuters staande moeten houden. Volgens mij kun je in het onderwijs het verschil maken in het leven van onze toekomstige dokters, bouwvakkers, acteurs, wetenschappers en loodgieters. 

Ik stelde mijzelf de vraag: welke leerlingen zijn nu het toonbeeld van ‘leerkrachtplezier’. Welke leerlingen dragen de mooiste verhalen bij zich? Er schoten direct tientallen namen, gezichten en situaties door mijn hoofd. De momenten waarop ik zeker wist dat dit hét beroep voor mij is, zijn ontelbaar en nauwelijks te vangen in woorden. Een poging: ik denk aan de opluchting in de ogen van een leerling die vanwege een onveilige thuissituatie blij is dat hij op maandagochtend weer naar school mag. Ik zie de grote ogen, de open monden tijdens het voorlezen. Kinderen die nauwelijks  durven ademhalen, bang om iets te missen van het verhaal. Het moment van de klas die ein-de-lijk een meester als invaller krijgt. De jongens die zich meer begrepen voelen en de meisjes die er plezier in krijgen de meester eens flink uit te dagen. De leerling die schoorvoetend komt vragen of ik toevallig nog wat deo heb liggen en overduidelijk een eerste stap naar een volgende levensfase zet. De kringgesprekken over de dood naar aanleiding van een overleden opa, moeder of zusje. Maar ook het dode konijntje dat verdriet veroorzaakt. De knutselwerkjes die we dan voor elkaar maken en het gevoel versterken dat we samen één groep vormen. De leerling die op dag één roept dat vrouwen niet kunnen voetballen en op de laatste dag weigert om zonder de juf als spits te spelen.  

Tien maanden lang zie ik mijn leerlingen drie, vier of zelfs vijf dagen per week. Ik bouw een band met ze op en zet alles op alles zodat zij het beste uit zichzelf kunnen halen. Ik wil ze alles leren over de wereld, kijk met hen naar het jeugdjournaal, bespreek hun vakantiereizen en volg met hen de verkiezingen. Ik leer ze om oog te hebben voor een ander.  

Het leraarschap is voor mij zoveel meer dan het geven van de rekenles en het nakijkwerk. Als leerkracht heb ik werkelijk invloed op mijn leerlingen en ben ik een primaire opvoeder. Elke dag is nieuw en loopt vaak anders dan gepland. Hoe vaak bedenk ik niet spontaan een nieuw plan voor die dag omdat een leerling me op een idee brengt? Elke baan heeft mindere kanten. Het leraarschap is daarop geen uitzondering, maar ik kan geen ander werk bedenken dat zoveel voldoening geeft. Dat merk je pas als je het zelf meemaakt. Loop een dag mee en ervaar hoe veelzijdig dit beroep is. Het is een baan die essentieel is voor onze toekomst. Ga zelf kijken in de klas!’  

Je vindt hier meer informatie over de Lerarenopleiding Basisonderwijs

.