‘Medezeggenschap past bij mij, ik hou van discussiëren, praten en dingen leren’

Het is belangrijk dat studenten zich bemoeien met de keuzes die gemaakt worden op Windesheim, vindt student Irene Tegelaar. Dat zorgt volgens haar niet alleen voor beter onderwijs, maar ook voor de noodzakelijke aandacht voor thema’s als studentenwelzijn. Zelf zat de vierdejaarsstudent aan de Lerarenopleiding Nederlands twee jaar in de deelraad van het domein Bewegen & Educatie. Nu doet ze een oproep aan studenten (en medewerkers) om ook mee te doen. Dat kan nog tot en met vrijdag.  

Waarom vind jij medezeggenschap belangrijk voor studenten?

‘Het is belangrijk dat studenten gerepresenteerd worden, want medezeggenschap is binnen Windesheim de formele manier om onderwerpen op de agenda te krijgen. Op die manier is het domein of de opleiding ook verplicht om een ingebracht onderwerp te bespreken en er eventueel iets mee te doen. Dat je er 13 euro per uur mee verdient is mooi meegenomen, het is dus ook wel echt een bijbaan. Een bijbaan waarin je heel veel kunt leren en nieuwe skills ontwikkelt. Ik heb het zelf twee jaar gedaan, in de deelraad van het domein Bewegen & Educatie, als vicevoorzitter en het laatste halfjaar als voorzitter.’
 

Wat heb je geleerd? 

‘Ik heb geleerd hoe een hogeschool als organisatie precies werkt. En het is heel leuk om medewerkers en docenten op een andere manier mee te maken en te zien hoe onderwijs tot stand komt en in elkaar zit. Je wordt als student echt serieus genomen. Je bent volwaardig lid van - in mijn geval - de deelraad, studenten en medewerkers samen. Je leert al doende veel over vergadertechnieken en hoe je andere mensen kunt overtuigen. Daarbij kun je allerlei vormen van hulp krijgen en trainingen volgen, die je als deelraad zelf kunt aanvragen. Bijvoorbeeld hoe je als team kunt samenwerken of hoe je effectief kunt vergaderen. Daar heb ik veel van geleerd. Kortom: een erg waardevolle tijd.’
 

Wat was jouw motivatie om lid te worden?

‘Aan het einde van het eerste jaar had ik het gevoel dat ik meer wilde doen dan alleen studeren. Ik keek een beetje rond wat de mogelijkheden waren en kwam uit bij de medezeggenschap. Misschien wel omdat ik hou van discussiëren, praten en dingen leren, het liefst zo veel en zo snel mogelijk. Daar paste het lidmaatschap van de deelraad Bewegen en Educatie heel goed bij.’
 

Vond je het moeilijk?

‘In eerste instantie best wel. Ik kreeg allemaal documenten toegestuurd; kwartaalrapportages, begrotingen, examenregelingen. Die moest ik doorlezen, zodat ik wist waar het over ging. Met z’n tienen (zes docenten en vier studenten) kwamen we één keer per week bij elkaar om die onderwerpen te bespreken. De deelraad Bewegen en Educatie hield zich veel bezig met werkdruk en communicatie. Bijvoorbeeld over de vraag hoe je werkdruk voor studenten en medewerkers kunt verminderen zonder dat de kwaliteit van het werk omlaag gaat. Of tentamenroosters en wanneer die bekend moeten zijn. Studenten willen op tijd weten wanneer ze tentamens hebben, zodat ze op tijd kunnen gaan leren maar ook om hun bijbaan of hobby daarop kunnen afstemmen. We hebben als deelraad geprobeerd ervoor te zorgen dat de tentamenroosters op tijd bekend zouden worden. Dat jaar kregen we van studenten terug dat dit was verbeterd.’
 

‘Biedt Windesheim voor alle studenten gelijke kansen?’

‘Dat vind ik een lastige vraag, want wat is gelijk? Is dat alles voor iedereen hetzelfde aanbieden of juist dat alles wordt aangepast aan ieders situatie? En dan nog is het moeilijk te beoordelen. Het is vooral belangrijk dat er blijvend aandacht voor is, want de student van vandaag heeft andere behoeftes dan die van 20, 10 of zelfs 5 jaar geleden. Ik vind het goed dat een onderwerp als diversiteit zichtbaar gemaakt wordt, zodat je van elkaar kunt leren en dus kunt groeien. En volgens mij is Windesheim goed bezig om iedereen gelijke kansen te bieden, maar dat is een doorlopend proces.’
 

Hoe zou je studenten actiever kunnen betrekken?

‘Door studenten kennis en verantwoordelijkheid te geven. Als hogeschool laten weten waar het over gaat en goed communiceren wat een onderwerp voor studenten betekent. Niet alleen werken met posters, websites en online berichtjes, maar juist bij de studenten langsgaan om ze te vertellen wat er gebeurt. Studenten merken het wel als ze niet serieus worden genomen. Als je ze echt de verantwoordelijkheid geeft om mee te beslissen, dan nemen ze het serieus en zullen ze ook een actieve rol oppakken. Ik zou het mooi vinden als er bij zoiets als het instellingsplan een functie wordt opengesteld voor studenten, zodat ze echt deel uitmaken van het implementatieproces.’
 

Waar mag van jou nog meer aandacht voor komen bij Windesheim?

‘Prestatiedruk. Er is vanuit de maatschappij een best wel grote druk op studenten komen te liggen. Studieschulden stijgen en de huizenmarkt werkt ook niet mee. Door die druk werken sommige studenten harder dan misschien goed voor ze is. Ik hoop dat Windesheim daar blijvend aandacht voor zal hebben. Er is al een financieel hulppunt en er zijn studentpsychologen, maar ik merk dat veel studenten om me heen die prestatiedruk ervaren. Vanwege het tekort aan docenten wordt er aan studenten van de lerarenopleidingen getrokken. Zo van: kom hier vooral werken, draai al wat extra uurtjes bij, je krijgt wel uitbetaald. In hun tweede of derde jaar nemen sommige studenten volledige klassen over om les te geven. Dat is voor niemand goed denk ik.’
 

Kun je nog even kort uitleggen waarom medezeggenschap belangrijk is voor studenten?

‘Als je het hebt over één geluid vanuit de studenten, over wat ze willen, is medezeggenschap toch de plek. Dus dat wil ik alle studenten echt aanraden. Maar er zijn ook andere projecten die nu worden opgezet, zoals Student Voices bij de lerarenopleiding Algemeen Vormend Onderwijs. Dat is iets zonder verkiezingen en daar kun je je ook voor aanmelden en je stem laten horen op een informelere manier. Het is belangrijk om je te laten horen!’