Een kijkje in een andere wereld

Een band opbouwen terwijl je werkt aan je herstel

Een voor een loopt een cliënt met elk twee studenten aan de zij door het parcours. Ze starten met een slalom gevolgd door een ongelijke mat en een nieuwe slalom met pionnetjes. Per persoon verschilt het hoe ze gebruik maken van de twee slaloms en de dikke mat: de oefeningen worden volledig afgestemd op de cliënt. Nick, medewerker bij InteraktContour, legt uit wat er in de zaal gebeurt: “Alle studenten hebben eerst vier keer meegelopen voordat ze echt met een 2 op 1 begeleiding zijn begonnen.” De week hiervoor zijn de studenten gekoppeld aan een cliënt en hebben ze samen gekeken naar wat de beweegvraag is. “Je kunt je voorstellen dat dat het per persoon verschilt wat kan en niet lukt. Daarom is het belangrijk om een op een te kijken waar de beweegvraag ligt.”

Vervolgens maken studenten op basis van deze beweegvraag een les waarin ze kijken hoe ze met de juiste oefeningen kunnen helpen. Een van de cliënten wil bijvoorbeeld verder kunnen lopen zonder rolstoel dan hij nu kan. De studenten die met deze vraag aan de slag zijn, bedenken oefeningen die hierbij passen en kijken vervolgens hoe dit uitpakt. Zijn de oefeningen te moeilijk of te makkelijk? Dan wordt er net zolang aan de knoppen gedraaid tot de oefening op het juiste niveau is: uitdagend, maar niet te complex. Terwijl Nick opstaat om naar een drietal toe te lopen, rijdt Sep in zijn rolstoel terug naar de kant terwijl hij druk met student Boris bespreekt hoe het gaat vandaag. Tijdens hun korte pauze, hebben ze tijd voor wat vragen. “Ik vind het een goed initiatief,” vertelt Sep, “het geeft een stukje revalidatie en daarmee een stukje beweging terug.” Boris vult aan: “We krijgen ook veel tips van InteraktContour. Zo gaan we steeds verder vooruit.” De derde van dit duo, Justa, schuift ook aan: “Het is heel leerzaam om samen te werken. Je gaat samen op zoek naar de doelen van de lessen. Je bouwt daardoor echt een band op met degene die je begeleidt.”

Door hard werken steeds een beetje beter

Terwijl Sep, Boris en Justa weer terug gaan naar het parcours, schuiven nieuwe mensen aan. Monique moet even bijkomen van de oefeningen. Studente Amber gaat naast haar zitten. Ze zijn druk in gesprek over het parcours. “Vind je het leuk?” vraagt Amber. Monique wijst naar de ongelijke mat: “Dat vond ik erg moeilijk. Ik vind de oefening niet per se leuk omdat ik het moeilijk vond, maar als het niet moeilijk is, word je er ook niet beter in.” De oefening waar Monique op doelt, is achteruit lopen over een ongelijke mat. De rest gaat eigenlijk goed! Amber vraagt: “Moeten we het parcours niet wat moeilijker maken voor jou?” waarop Monique knikt: “Ik wil graag hard vooruitgaan en dat gaat het best wanneer het een uitdaging is.” Ze gaan weer terug naar de baan waar Amber met een paar kleine aanpassingen kijkt of ze de baan net wat ingewikkelder kan maken. Studente Lotte bespreekt met Tom aan de kant de les. “Het is een hele nieuwe uitdaging,” begint Lotte, “je doet allemaal dingen die je anders niet doet.” Tom vult haar aan: “Ik vind het leuk om met de studenten samen te werken. Je leert nieuwe mensen kennen en is ook gewoon echt gezellig. Je wordt door hen uitgedaagd en dat is alleen maar goed: daar word je beter door!”

Meerwaarde van een goede samenwerking

Na de les drinken de cliënten en de begeleiders nog een kopje koffie. Het is gezellig, studenten en cliënten zitten door elkaar. Ze hebben Sportkundedocent Marinka, initiatiefnemer van het project, vertelt over het ontstaan: “Je kunt heel veel verzinnen op papier over wat je wilt doen. Maar ik denk dat je pas echt begrijpt wat een bepaalde doelgroep inhoudt tot je ermee hebt gewerkt. Ik kan uitleggen wat voor gevolgen NAH heeft of ze kunnen erover lezen, maar het is veel beter om het te ervaren! Sportkundestudenten willen doelgroepen in beweging zetten en op deze manier doen ze onderzoek naar de speciale doelgroep en kijken ze wat doelgroep nodig heeft.” Soraya, medewerker InteraktContour en begeleider van de cliënten, vult haar aan: “De studenten staan helemaal open voor de cliënten en dat is mooi. We zien dat een deel van hen hier niet alleen komt om te bewegen, maar ook voor de sociale contacten. Dan is het heel fijn dat we onze cliënten met een lach uit de zaal zien komen!” Student Boris vatte dit in de zaal samen: “We krijgen echt een kijkje in een andere wereld en daar leer je ontzettend veel van. Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten toen ik hoorde dat we gingen samenwerken met mensen met NAH, maar begrijp nu steeds beter wat het inhoud en ook waar je rekening mee moet houden.” Een prachtig uitgangspunt van deze mooie samenwerking!