"Psychomotorische Therapie is voor mij spelen"
Peter Hoyer is psychomotorisch therapeut binnen de forensische jeugd psychiatrie. Dat houdt in dat hij werkt met jeugd die in aanraking is geweest met criminele activiteit. Wanneer Peter merkt dat hij meer handvaten nodig heeft, start hij met de master Psychomotorische Therapie (PMT) op Windesheim. Inmiddels heeft hij de master bijna afgerond. Hoe bevalt de master hem en hoe komt het terug in de praktijk? Tijd voor een gesprek!
Van Onderwijs naar PMT
“Ik ben een afgestudeerd docent lichamelijke opvoeding. Ik gaf gym in het voortgezet speciaal onderwijs,” begint Peter. Vanuit daar ziet hij dat veel jongeren met gedrags- en ontwikkelingsproblemen hier onderwijs volgen. “Ik gaf les in de Bijlmer. Ik was geïnteresseerd in het gedrag van de kinderen, maar nog meer in wat erachter zat. Dat een kind opstandig wordt, is zichtbaar, maar om te zien waar het kind mee worstelt, moet je verder kijken dan het gedrag dat mensen lastig kunnen vinden,” zegt hij. Peter besluit zich verder te verdiepen in de PMT door een minor aan de Vrije Universiteit van Amsterdam te volgen. “Omdat ik de minor in coronatijd heb gevolgd, heb ik alleen theorieles gehad,” vertelt hij, “door mijn studie LO was ik bekend met het bewegingsaspect van PMT dat ik kon gebruiken voor PMT-sessies.” Uiteindelijk gaat Peter aan de slag binnen de forensische jeugd psychiatrie als PMT’er. Vanuit de minor en zijn vooropleiding heeft hij veel vaardigheden, maar er ontbreken toch nog wat dingen. Daarnaast blijkt ook dat de minor niet de volledige erkenning vanuit de vakbond geeft die als PMT’er nodig is. “Toen kwam ik de master PMT op Windesheim tegen. Zo zou ik de certificering behalen en me ook verder in PMT kunnen verdiepen,” aldus Peter.
Van onderduik naar methodisch aan de slag
Binnen de ALO heeft Peter veel kennis en ervaring op gedaan over het lijf en beweging, maar op gebied van PMT heeft hij buiten de minor die veelal theoretisch is geweest weinig gerichte methodische en therapeutische vaardigheden. “Ik deed voor de master veel vanuit mijn ALO-ervaring op gevoel.” Dat gevoel is natuurlijk wel al op verschillende manieren getraind, maar hij leert dit bewuster in te zetten op het moment dat hij begint aan de master. “Toen ik startte met de master, was ik bang dat er een gat tussen mij en de rest van de klas zou zitten omdat ik geen bachelor psychomotorische therapie gevolgd heb. Dat bleek gelukkig mee te vallen en omdat ik al wel theoretische kennis had opgedaan in de minor en praktijkervaring in het werkveld, kon ik snel aanhaken.” De master biedt Peter tools om wat hij gevoelsmatig al toepast om te zetten naar een methodische benadering. “Het belangrijkste dat ik heb geleerd, is om met een helicopterview naar een cliënt te kunnen kijken en het grotere plaatje kan zien. Dat betekent dat ik makkelijker patronen van cliënten herken. Daardoor kan ik doelbewust gestructureerd kijken naar wat een cliënt nodig heeft. Naast deze structuur, heb ik meer therapeutische en methodische tools gekregen om de cliënt te begeleiden in zijn /haar doel of hulpvraag.”
Spelenderwijs verder
“Binnen de master heb ik gevonden wat ik nodig had: na het afronden heb ik mijn certificering om als psychomotorisch therapeut aan de slag te gaan en ik heb meer tools om te gebruiken binnen een PMT-sessie met jongeren. De master is erop ingericht om je als PMT’er verder te ontwikkelen en zo ook naar bredere en complexere doelgroepen te kunnen kijken,” vertelt Peter. Werken naast de master is pittig, maar door goed plannen is het naast elkaar mogelijk. Inmiddels is hij bijna klaar met de master en daarmee ook gecertificeerd PMT’er. PMT gaat veel over ervaren, oefenen en ontdekken. Als Peter nu gevraagd wordt wat het vak PMT betekent vanuit zijn ervaring binnen de forensische jeugd psychiatrie, geeft hij zijn eigen visie op wat ervaren, oefenen en ontdekken volgens hem inhoudt: “Psychomotorische Therapie is voor mij spelen. Wanneer je kunt spelen, ben je veilig en kun je ontdekken. Vanuit mijn werk vind ik het ‘t mooiste moment wanneer iemand zijn masker laat vallen omdat het veilig genoeg is om te gaan spelen.”