Je wordt gezien en gehoord, ongeacht je achtergrond

Voor Elena van Marrum begon haar leeravontuur met een droom: lesgeven. Als voormalig tandartsassistent was ze altijd nieuwsgierig naar het onderwijs, maar zonder de juiste papieren leek het onbereikbaar. Toen ze iemand ontmoette die haar passie deelde, veranderde alles. Een gesprek over de Associate degree (Ad) Educatief Professional Beroepsonderwijs bracht haar droom dichterbij dan ooit.

"Op een dag raakte ik in gesprek met iemand uit de kerk en vertelde dat lesgeven me leuk leek. Toevallig werkte zij bij Windesheim en stelde voor om de week erop een gesprek te hebben. Het voelde als een geschenk uit de hemel, alsof God mijn verlangen direct oppikte. Diezelfde week had ik al een gesprek waarin alles over het Ad-traject werd uitgelegd. Daarna gesprek ben ik meteen gaan solliciteren en al gauw stond ik al voor de klas!"

Flexibiliteit en persoonlijke aandacht

Wat deze opleiding onderscheidt, is niet alleen de focus op pedagogiek en didactiek. "Hier ben je geen nummertje", zegt Elena. "Je wordt gezien en gehoord, ongeacht waar je vandaan komt. De persoonlijke aandacht en het bespreken van doorgroeimogelijkheden vanaf dag één maken deze opleiding echt uniek."

Deeltijd studeren

Elena is moeder van twee kinderen en tegenwoordig een toegewijde docent Dienstverlening en Producten (DNP) op een middelbare school. Een pittige combinatie. "Deeltijd studeren is pittig, maar voor een goed doel," zegt Elena met een glimlach. "Deze opleiding heeft me niet alleen een prachtige baan opgeleverd, maar ook het zelfvertrouwen om door te gaan. Ik ben zo enthousiast om weer te leren dat ik zelfs overweeg om in de toekomst een masteropleiding te volgen!"

Kracht zit in diversiteit

Elena deelt openhartig haar worsteling met twijfels over haar accent en beheersing van het Nederlands. "Ik dacht altijd dat ik geen docent kon worden, omdat mijn Nederlands niet perfect is." Haar overtuiging veranderde toen ze een collega met een Achterhoeks accent ontmoette. Ze besefte dat diversiteit juist een kracht is en besloot zichzelf te accepteren. "Ik besefte ineens dat ook Nederlandse docenten een accent kunnen hebben en dat dit niets uitmaakt. Ik ben gewoon wie ik ben, punt. We leven in een multiculturele wereld; dat hoeft geen belemmering te zijn."

Elena ontdekte dat haar accent geen obstakel hoefde te zijn toen ze haar leerlingen vroeg of zij er last van hadden. "Niemand had er last van", herinnert ze zich. Hun woorden, "Ik ken mensen die hier 30 jaar wonen en die spreken lang niet zo goed Nederlands als u," gaven haar zelfvertrouwen een boost. Ze concludeert: "Voor wie doe ik het? Voor de leerlingen. Als het hen niet uitmaakt, dan maakt het mij ook niet meer uit. Mijn accent doet er niet meer toe."