De betonkano race gaf ons nieuwe energie voor de hele opleiding

Chiel Pullen, Sander Wesseldijk en Eddy Strijker, studenten uit het derde jaar van de Lerarenopleiding Technisch Beroepsonderwijs, volgden een vrij in te vullen minor. Ze kozen voor de betonkano race, een jaarlijkse competitie waar studenten van verschillende scholen tegen elkaar strijden met zelfgebouwde betonnen kano's. 

"Een docent heeft ons de tip gegeven om mee te doen aan de betonkano race. Toen zijn we ons gaan verdiepen in wat de race precies inhield en of het bij onze opleiding paste. Nadat ons plan van aanpak door de docent was goedgekeurd, gingen we aan de slag." 

Uitdaging

''Veel mensen zeiden tegen ons: pak gewoon een voorbeeldboot, smeer er beton omheen en je bent klaar. Maar dat wilden wij niet. We komen alle drie uit de bouw en we wilden onszelf uitdagen. We hebben zelf het ontwerp gemaakt en alles bedacht en ontworpen, inclusief het meten van de stabiliteit. Ons ontwerp was gebaseerd op een Canadese kano, met als belangrijkste doel niet perse de snelste te zijn, maar om ervoor te zorgen dat hij zou blijven drijven.''

Van 3D-model tot kano

Eddy: ''Samen hebben we een schets gemaakt daarna een digitaal 3D-model om deze vervolgens weer om te zetten in een echt 3D-model doormiddel van een mal. Rondom het 3D-model hebben we de betonkano gestuukt met een dik betonmengsel dat niet inzakte. We besteedden wekelijks zo’n vijf uur aan het project, ongeveer tien weken lang. De toegevoegde waarde van een project zoals de betonkano race voor een lerarenopleiding, ligt in het anders leren denken over materialen die in de bouw vaak als standaard worden beschouwd.''

''Het heeft ons echt anders laten denken en veel energie gegeven. Je krijgt de vrijheid om iets te doen wat je leuk vindt, wat enorm motiverend is. Het project is uitdagend, zowel bouwkundig als bouwtechnisch. Eerst werk je met je hoofd om dit vervolgens met je handen daadwerkelijk vorm te geven. Het combineren van plezier met studiepunten is het mooiste; het gaf ons weer nieuwe energie voor de hele opleiding."

Zinken of niet?

"Omdat het vak twee periodes besloeg en de race halverwege de laatste periode al stond gepland, hadden we geen tijd om de kano vooraf te testen. De tewaterlating was dus ons eerste moment om de kano echt te zien drijven. Het was een bijzonder moment: we moesten de 234 kilo zware kano met een groep mensen in een kanaal van 8 meter diep laten zakken.''

''Het gaf een geweldig gevoel om te zien dat onze kano bleef drijven, ondanks dat we hem niet van tevoren hadden kunnen testen. We hebben met twee personen geracet in de kano over afstanden van 50, 100 en 200 meter. Met scheppen als peddels hebben we elke race zonder problemen afgerond, terwijl sommige tegenstanders niet zo gelukkig waren en zonken. Ondanks dat we bijna alle races verloren, wisten we één ronde van de 200 meter te winnen.'' 

Iets om nooit te vergeten

"Twee docenten en de opleidingsmanager kwamen kijken tijdens de race. Ze waren enorm enthousiast en willen dit unieke project nu vaker aanbieden. Het heeft ons veel gebracht, vooral in het anders leren denken over reguliere bouwmaterialen. Het leerelement werd als zeer positief ervaren en ze waren heel enthousiast over de resultaten."

''Dit was een enorm uitdagend en uniek project. Er waren veel mensen om ons heen die er ook druk mee waren. Het trok veel interesse; collega’s kwamen kijken, net als medestudenten en zelfs onze gezinnen waren betrokken en vonden het prachtig. Bovendien heeft een kunstenaar de boot voorzien van graffiti. Nu is de boot te bewonderen bij de entree van het T-gebouw op Windesheim, wat een mooie plek voor hem is.''

Chiel: ''Ik kan met zekerheid zeggen dat ik deze opleiding voor geen goud had willen missen, en zo'n project draagt daar zeker aan bij. Dit is iets wat je nooit meer vergeet en wat altijd weer ter sprake komt.''

Meer informatie over minors